Prije samog iniciranja terapije sa amoksicilinom/klavulanskom kiselinom, trebalo bi se obaviti pažljivo ispitivanje na reakcije preosjetljivost na peniciline, cefalosporine ili druge beta laktame (pogledati dio 4.3 i 4.8).
Teška i ponekad ozbiljna fatalna reakcija preosjetljivosti (anafilaktoidna) se izvještava kod pacijenata na penicilinskoj terapiji. Vjerovatnije je da se ove reakcije javljaju kod osoba sa anamnezom na penicilinsku preosjetljivost i kod osoba sa atopijskom konstitucijom. Ako se javi alergijska reakcija, terapija sa amoksicilinom/klavulanskom kiselinom mora biti prekinuta, te odgovarajuća alternativna terapija uključena.
U slučaju da je dokazano da je infekcija izazvana sa amoksicilin osjetljivim organizmima, tada bi se trebalo uzeti u obzir zamjena sa amoksicilin/kalvulanske kiseline na amoksicilin u skladu sa zvaničnim preporukama.
Duoclav nije odgovarajući za primjenu kada postoji visoki rizik da je pretpostavljeni patogen rezistentan ili smanjene osjetljivosti na beta laktame, što nije posredovano sa osjetljivosti beta laktamaza na inhibiciju sa klavulanskom kiselinom. Ovaj oblik se ne bi trebao koristiti za liječenje penicillin rezistentnog S. pneumoniae.
Konvulzije (grčevi) se mogu javiti kod pacijenata sa oštećenom bubrežnom funkcijom ili kod onih koji primaju visoke doze (pogledati dio 4.8).
Amoksicilin/klavulanska kiselina bi se trebao izbjegavati ako se sumnja na infektivnu mononukleozu pošto je javljanje morbiliformnog osipa povezano sa stanjima koja idu uz primjenu amoksicilina.
Istovremena primjena alopurinola sa amoksicilinom može povećati vjerovatnoću kožnih alergijskih reakcija.
Prolongirana upotreba može rezultirati u rastu neosjetljivih mikroorganizama.
Javljanje na početku terapije generalizovanog eritema sa pustulama može biti simptom akutne generalizovane egzantematozne pustuloze (AGEP) (pogledati dio 4.8). Ova reakcija zahtijeva prekid korištenja Duoclava i kontraindikovana je bilo koja dalja primjena amoksicilina.
Amoksicilin/klavulanska kiselina se treba koristiti sa oprezom kod pacijenata sa dokazanim oštećenjem jetre (pogledati dio 4.2, 4.3 i 4.8).
Promjene u jetri se dominantno javljaju kod muškaraca i starijih pacijenata i mogu biti povezane sa produženom terapijom. Ove promjene se jako rijetko navode kod djece. Kod sve populacije, znakovi i simptomi se obično javljaju za vrijeme ili kratko nakon terapije, ali u nekim slučajevima ne mogu biti uočljivi dok ne prođe nekoliko sedmica od prestanka terapije. Ove promjene su obično reverzibilne. Promjene u jetri mogu biti i teške i u krajnje rijetkim slučajevima, zabilježeni su smrtni ishodi. Ovo se uglavnom javlja kod pacijenata sa ozbiljnom postojećom bolesti ili onih koji uzimaju pridruženu terapiju za koju se zna da ima potencijalni efekat na jetru (pogledati dio 4.8).
Kolitis prouzrokovan sa antibioticima je zabilježen kod gotovo svakog antibakterijskog preparata uključujući i amoksicilin, te može varirati u jačini od blagih do životno ugrožavajućih oblika (pogledati dio 4.8). Zbog toga, važno je razmisliti o ovoj dijagnozi kod pacijenata koji imaju proliv ili za vrijeme ili neposredno nakon primjene bilo kojeg antibiotika. Ako bi se javio kolitis, primjena Duoclava bi se trebala prekinuti, potrebno je obratiti se ljekaru i uključiti odgovarajuću terapiju. Antiperistaltički lijekovi su kontraindikovani kod ovog stanja.
Periodična procjena funkcije organskih sistema, uključujući bubrežnu, jetrenu i hematopoeznu funkciju se savjetuje tokom produžene primjene.
Produženo protrombinsko vrijeme je rijetko zabilježeno kod pacijenata koji primaju amoksicilin/ klavulansku kiselinu. Odgovarajući nadzor bi se trebao sprovesti kad se istovremeno primjenjuju i antikoagulansi. Prilagođavanje doze antikoagulansa može biti neophodno kod održavanja željenog nivoa antikoagulansa (pogledati dio 4.5 i 4.8).
Kod pacijenata sa bubrežnim oštećenjem, doza bi se trebala prilagoditi shodno stepenu oštećenja bubrega (pogledati dio 4.2).
Kod pacijenata sa smanjenim mokrenjem, kristalurija se javlja vrlo rijetko, uglavnom kod primjene parenteralne terapije. Tokom primjene visokih doza amoksicilina, savjetuje se uzimanje dovoljne količine tečnosti i održavanje mokrenja da bi se smanjila mogućnost javljanja amoksicilinske kristalurije. Kod pacijenata sa urinarnim kateterom, redovno bi se trebao pratiti protok urina (pogledati dio 4.9).
Za vrijeme liječenja sa amoksicilinom, enzimatska metoda sa glukoza oksidazom bi se trebala koristiti kod testiranja prisustva glukoze u urinu, jer se mogu javiti lažno pozitivni rezultati sa neenzimskim metodama.
Prisustvo klavulanske kiseline u Duoclavu može prouzrokovati nespecifično vezivanje IgG i albumina za memebranu eritrocita i dati lažno pozitivan Coombsov test.
Postoje izvještaji o pozitivnim rezultatima testa koristeći Bio-Rad Laboratories Platelia Aspergillus EIA test kod pacijenata koji primaju amoksicilin/klavulansku kiselinu, a za koje je utvrđeno da nemaju infekciju sa Aspergillusom. Ukrštene reakcije se izvještavaju sa Bio-Red Laboratories Platelia Aspergillus testom kod ne-Aspergillus polisaharidnih i polifuranoznih testova. Zbog toga, rezultati pozitivnih testova kod pacijenata koji primaju amoksicilin/klavulansku kiselinu bi se pažljivo trebali interpretirati, te potvrditi drugim dijagnostičkim metodama.
Važne informacije o pojedinim sastojcima lijeka
Ovaj lijek sadrži saharozu. Bolesnici sa rijetkim nasljednim poremećajem nepodnošenja fruktoze, glukoza-galaktoza malapsorbcijom ili saharoza-izomaltaza insuficijencijom ne smiju uzimati ovaj lijek.