Apsorpcija
Amoksicilin i klavulanska kiselina su potpuno odvojeni u vodenoj otopini fiziološkog pH. Obje supstance se brzo i dobro apsorbuju nakon oralne primjene. Apsorpcija amoksicilina /klavulanske kiseline je optimalna kada se lijek primijeni na početku obroka. Nakon oralne primjene, biodostupnost amoksicilina i klavulanske kiseline je približno 70%. Vrijeme postizanja maksimalne koncentracije (t max) iznosi oko 1 sat za obje supstance.
Rezultati farmakokinetičke studije, u kojoj su amoksicilin/klavulanska kiselina (500 mg/ 125 mg tablete tri puta na dan) primijenjeni grupi zdravih dobrovoljaca u stanju gladovanja, su prikazani ispod.
Srednji (± SD) farmakokinetički parametri
|
Aktivna supstanca(e) koja je primijenjena
|
Doza
|
Cmax
|
Tmax*
|
AUC (0-24)
|
T ½
|
|
(mg)
|
(µg/ml)
|
(h)
|
(µg.h/ml)
|
(h)
|
Amoksicilin
|
AMX/CA
500 mg/125 mg
|
500
|
7.19
± 2.26
|
1.5
(1.0-2.5)
|
53.5
± 8.87
|
1.15
± 0.20
|
Klavulanska kiselina
|
AMX/CA
500 mg/125 mg
|
125
|
2.40
± 0.83
|
1.5
(1.0-2.0)
|
15.72
± 3.86
|
0.98
± 0.12
|
AMX-amoksicilin, CA- klavulanska kiselina
* Srednji (raspon)
|
Serumske koncentracije amoksicilina i klavulanske kiseline postignute sa kombinacijom amoksicilin/klavulanska kiselina su jednake koncentracijama postignutim oralnom primjenom ekvivalentnih doza amoksicilina i klavulanske kiseline pojedinačno.
Distribucija
Oko 25% klavulanske kiseline i oko 18% amoksicilina se veže za proteine plazme. Volumen distribucije je oko 0,3-0,4 l/kg za amoksicilin i oko 0,2 l/kg za klavulansku kiselinu. Nakon intravenske primjene, i amoksicilin i klavulanska kiselina se nalaze u žučnom mjehuru, abdominalnom tkivu, koži, masnom tkivu, mišićnom tkivu, sinovijalnoj i peritonealnoj tečnosti, žuči i gnoju. Amoksicilin se ne distribuira u cerebrospinalnu tečnost.
Animalne studije nisu pokazale značajno zadržavanje derivata bilo koje komponente u tkivu. Amoksicilin, kao i većina penicilina, se može otkriti u majčinom mlijeku. Klavulanska kiselina se također može otkriti u majčinom mlijeku, u tragovima (vidjeti dio 4.6.). Amoksicilin i klavulanska kiselina prolaze kroz placentu (vidjeti dio 4.6.).
Metabolizam
Amoksicilin se samo parcijalno izlučuje urinom kao inaktivna peniciloična kiselina u količinama koje odgovaraju do 10 do 25% inicijalne doze. Klavulanska kiselina podliježe ekstenzivnom metabolizmu u čovjeka i eliminira se urinom i fecesom i kao karbon dioksid putem ekspirija.
Eliminacija
Glavni put eliminacije amoksicilina je preko bubrega, dok se za klavulansku kiselinu ostvaruje preko renalnog i nerenalnog mehanizma eliminacije.
Amoksicilin/klavulanska kiselina ima eliminacioni polu-život u prosjeku oko jedan sat i ukupni klirens u prosjeku oko 25 l/h u zdravih ispitanika. Otprilike oko 60 do 70% amoksicilina i oko 40 do 65% klavulanske kiseline se izlučuje urinom u nepromijenjenom obliku u prvih 6 sati nakon primjene jedne tablete amoksicilina/klavulanske kiseline od 250 mg/125 mg ili 500 mg/125 mg. Različite studije su pokazale da je urinarna ekskrecija za amoksicilin 50-85%, a između 27-60% za klavulansku kiselinu, u periodu od 24 sata. U slučaju klavulanske kiseline najveća količina lijeka se izluči za vrijeme prva dva sata nakon primjene.
Istovremena primjena probenecida usporava ekskreciju amoksicilina ali ne usporava renalnu ekskreciju klavulanske kiseline (vidjeti dio 4.5.).
Dob
Eliminacioni polu-život amoksicilina je jednak u djece dobi od 3 mjeseca do 2 godine i starije djece i odraslih. Za veoma malu djecu (uključujući prijevremano rođenu djecu) u prvoj sedmici života interval primjene ne bi trebao prelaziti dva puta na dan zbog nezrelosti renalnog sistema eliminacije. Obzirom da stariji pacijenti imaju veću sklonost ka smanjenju renalne funkcije, potreban je oprez pri odabiru doze, a to može biti korisno za praćenje renalne funkcije.
Spol
Nakon oralne primjene amoksicilina/klavulanske kiseline zdravim muškarcima i ženama, spol nije imao značajan uticaj na farmakokinetiku ni amoksicilina ni klavulanske kiseline.
Oštećenje bubrega
Ukupni serumski klirens amoksicilin/klavulanske kiseline se smanjuje proporcionalno sa smanjenjem renalne funkcije. Smanjenje klirensa lijeka je izraženije za amoksicilin nego za klavulansku kiselinu, kao što je i veći udio amoksicilina u izlučivanju renalnim putem. Doze kod renalnih oštećenja moraju, dakle, spriječiti nepotrebnu akumulaciju amoksicilina uz održavanje adekvatnog nivoa klavulanske kiseline (vidjeti dio 4.2.).
Oštećenje jetre
Potreban je oprez prilikom doziranja u pacijenata sa oštećenjem jetre , a neophodna je i redovna kontrola jetrene funkcije.